- azançı
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
azançı — is. din. Azan oxuyan, azanverən. <Xortdan:> Bəs necə olubdur ki, özünüz üçün bir xoşsövt azançı tapmayırsınız? Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azançılıq — is. din. Azançı sənəti … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azanverən — bax azançı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
minarə — is. <ər.> Azan vermək üçün məscidlərin yanında və ya üstündə ucalan qüllə. <Molla Kazım:> Azançı Məşədi Səlimə deyin, çıxsın minarədə minacat çəksin. Ə. H.. Sübh açıla açılmaya məscidlərin minarələrindən sübh azanının səsi eşidilərdi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müəzzin — is. <ər.> Azançı. Badamlı qəsəbəsinin müəzzini çox həzin səs ilə oxuyurdu. C. M.. Müəzzinin səsinin hər pərdəsi Həsənin sevdiyi sənətindən bir xatirat idi. B. T … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti